შესმენა

I. (შევასმენ) დაბეზღება, დასმენა (ვეფხისტ. 1140), доносить, оговаривать.

— (შევისმენ) გაგონება, მოსმენა (ფსალ. 3, 4 და 6, 8, კუალად 19:1, 6), слушать, услышать, внимать.

II. შესმენა

Ср. ანუ შესმენილი

რაჲცა ითქმის განსჯილისათჳს ნივთისა (ლოღ. ბაუმ., § 76), сказуемое.